Анзаарах аваас амьдралын агшин бүр яруу сайхан, хошин, басчхүү бясалгагч араншинтай. Тэгээд тэр анзаарга бүхнээ чухам үгийн шидийг эзэмшиж чадсан хүн л тод урлах билээ. “Мотоцикльтой хүний араар бол харин пагвайтал буучихна.” Уулын жаахан зөрүүд зантай хөдөөх цөлх өвгөн өтлөөд морь унаж чадахыг бай...

Зоригоо уг нь энэ хүүхэнд унаж тусан дурласансан.Хөдөөний хүү малын бэлчээр дээрээс цэрэгт татагдан, халагдаж ирээд хотод үлдлээ.Хацрын улаан,соёлын цочроо нь арилаагүй шахам байхдаа хамаатны охиныхоо найз охин болох Цэнгэлийг анх хараад "Хөөх хотын охидууд ямар хөөрхөн юм бэ?"гэж дуу алдан дурласаа...

Маргааш нь өдөржингөө бодсоны эцэст жаахан ч гэсэн хүн чанар нь зулгааж, бас ч гэж өөрийг нь зааж өгөлгүй хоригдсонд тэрээр жаахан ч атугаа зүрх нь хайлав. Ажил тарахын алдад Болормаа руу утасдан бэлдэж бай хэмээн хэлчихээд яахыгаа сайн гэгч нь бодлоо. **** Тунгалаг өнгөрсөн бүхнийг бодон өрөөндөө...

Маргаашнаас нь эхлээд тус, тусын ажилдаа шогшсоор өдөр хоног ч дороо өнгөрсөөр. Тунгалаг орой орж ирэхдээ л утсаар ярьчихсан байна, эсвэл гар нүүрээ угаав уу үгүй юу утас нь чичрэн Баясгалангийн “Санах тусам” эгшиглэнэ. Тэр хоёрт тухтайхан яриад суух цаг ч ховор гардаг болов. Болормаа гэнэт ихээр га...

Цогт өглөө босоход нь сайхан хоол үнэртэж байлаа. Тэрээр усанд орчихоод гараад иртэл Тунгалаг өглөөний цай бэлдээд ширээ засчихсан байв. Цогтод энэ нь нэг л сайхан дулаан, дотно мэдрэмж төрүүлэв. Сайхан амарсан уу? Ойрдоо ингэж хүнээр цайгаа бэлдүүлээгүй сайхан харагдаж байна шүү хэмээн инээмсэглэн...

Цогтоо ажлаасаа ирэн хоол хийж идэх санаатай махаа гарган гэсгээн сууж байтал утас нь дуугарлаа. Найз Жаргал нь утасдан юу хийж байна, манайд Монголоос хоёр хүүхэн ирсэн хүрээд ир хэмээн дуудлаа. Цогтоо ч маргааш нь амрах байсан тул зүгээр байхаар очиж нутгийн сонин сонсонгоо танилцъя хэмээн гангалж...

Лхамсүрэнжавын Ганзул                                                                   ( 1979-2018 ) Монголын Зохиолчдын Эвлэлийн шагналт, яруу найрагч Лхамсүрэнжавын Ганзул хорвоогийн мөнх бусыг үзэж, нөхөж баршгүй гарз хохирол учирлаа.  Л.Ганзул 1979 онд Булган аймгийн Баян-Агт суманд тө...

Орших орон дээрээ хагас хэвтэн зурагтын суваг эргүүлнэ. Оюумаа Чи чинь юундаа гиюүрчихэв. Гарч түлээ, нүүрс бэлдэж өгөхгүй юм уу. Нэг бол гэрийн бараа харахгүй, эсвэл зурагт ширтээд гиюүрчихийн. Энэ гэрт би ганцаараа амьдарч байгаа биш шүү хэмээн галын өрөөнөөс чанга чанга ярина. Гэтэл хүү нь тогло...

Орших чимээгүйхэн гэртээ орон гутлаа тайлтал эхнэр нь босоод ирэв. Тэрээр гэм хийснээ нуух санаатай худлаа халамцуу дүр үзүүлэн хувцасаа тайлна. Эхнэр нь цай аяглаж өгөөд хоол халаах гэтэл хэрэггүй ээ би идэхгүй хэмээн арайхийн дуугарав. Оюумаа юу ч дуугарсангүй, хүний урманд өөдөөс нь ч харсангүй. ...

Тэр өдрөөс хойш Оршихын тухай бодол Энхриймаагийн толгойноос гарсангүй. Тэрээр яагаад ч юм залгамаар санагдсан ч биеэ барьж байлаа. Би юу л бодоод, юу хийх гээд байна даа. Тэр чинь гэр бүлтэй хүн шүү дээ хэмээн бодсоор гурав хонолоо. Нэг орой Жагаа утасдан За сайн уу. Та ч дарга болоод олдохоо бай...